Wydarzenia prawdziwe, zapamiętane z wrażliwością dwudziestoletniej dziewczyny, Apolonii. Przez przyjaciół zwanej Polą.
Walka o przetrwanie, stalinowski terror, zmaganie z niewyobrażalną nędzą i głodem, chorobami oraz tęsknotą za ojczyzną - czyli losy rodziny deportowanej na Syberię w 1940 roku. Jednej z wielu polskich rodzin.
Wspomnienia wciąż żyją w pamięci i sercu Poli. Może nieco przybladły, z pewnością czas zatarł niektóre szczegóły, częściowo zasnuł mgłą niepamięci, ale całkiem wymazać, wyrzucić ich z serca nie pozwolił. Żywa prawda wciąż pulsuje.
Powieść ta to nie tylko ból, strach i łzy - to przede wszystkim WIARA, NADZIEJA I MIŁOŚĆ.